Предлагачи се група пратеници, пратеничка група Левица

I. ОЦЕНА НА СОСТОЈБИТЕ ВО ОБЛАСТА ШТО ТРЕБА ДА СЕ УРЕДИ СО ЗАКОНОТ И ПРИЧИНИ ЗА ДОНЕСУВАЊЕ НА ЗАКОНОТ Со Законот за работните односи („Службен весник на Република Македонија„ бр.62/05; 3/2006; 3/2006; 44/2006; 65/2006; 16/2007; 57/2007; 77/2007; 106/2008; 161/2008; 63/2009; 114/2009; 130/2009; 149/2009; 10/2010; 50/2010; 52/2010; 58/2010; 124/2010; 132/2010; 47/2011; 11/2012; 39/2012; 13/2013; 25/2013; 170/2013; 187/2013; 106/2014; 113/2014; 20/2015; 33/2015; 72/2015; 129/2015; 27/2016; 134/2016; 120/2018; 110/2019; 267/2020; 151/2021; 288/2021; 111/2023 и 39/2025 ) се уредуваат работните односи меѓу работниците и работодавачите, како и правата и обврските кои произлегуваат од работниот однос, меѓу кои и правото на плата. Исплатата на платата подразбира почит кон трудот на работникот, што пак влијае врз лојалноста и продуктивноста на истиот. Во моментов согласно постоечкиот закон платата се исплаќа најдоцна 15 дена по изминувањето на исплатниот период кој не може да биде подолг од еден месец т.е. платата за претхнодниот месец се исплаќа најдоцна до 15-ти во тековниот месец. Тргнувајќи од тоа дека за голем број на домаќинства единствен месечен приход е платата, воспоставената пракса за исплаќање на платата на 15-ти во месецот не е во функција на реалните економски околности во кои се наоѓаат работниците, дотолку што истата покрај финансиската несигурност кај работниците, влијае и на целокупната економската стабилност на државата. Високите животни трошоци и ниските плати, комбинирани со фактот дека најголем дел од месечните сметки т.н. режиски трошоци, за струја, вода, кирија, итн., доспеваат за плаќање на почетокот на месецот, истото ги доведува работниците во фининсиски незавидна ситуација и обврски за плаќање на дополнителни камати за задоцнето плаќање. Од таквата состојба директна последица која произлегува е продлабочувањето на проблемот со прекумерното задолжување на граѓаните, кои со цел подмирување на месечните трошоци, во краен случај неретко се принудени на дополнително задолжување преку брзи кредити, дозволени минуси и позајмици со високи камати и трошоци, што дополнително ја влошува и онака незавидната финансиската состојба на работникот. Од друга страна со оглед на тоа што постои и одреден број на работници кои платата ја добиваат на почетокот на месецот и се во можност да ги подмират 4 режиските трошоци без дополни камати за задоцнето плаќање, ваквото законско решение стимулира нееднаквост и економска дискриминација меѓу работниците. Навремената исплата на платата на почетокот на месецот, за работникот значи олеснување на финансискиот товар предизвикан поради задоцнети плаќања и овозможува рационално планирање на месечните финансии, што е важно за економска стабилност на државата. Некои европски држави, водејќи се од важноста на навремената исплата на платата, со своите законодавства предвидуваат исплата на платата за тековниот месец и на крајот од месецот или пак во првите пет дена од новиот месец, со цел зачувување на стабилноста на својата економија. Оттука, следејќи ги европските практики, стремејќи се кон зајакнување на работничките права и економската стабилност на државата произлегува и нужноста за предложените измени. II. ЦЕЛИ, НАЧЕЛА И ОСНОВНИ РЕШЕНИЈА Предлог-законот е заснован на истите начела на кои се заснова основниот текст на Законот за работните односи.

Предлог на закон за изменување на законот за работните односи, по скратена постапка